Jak obliczyć wskaźniki płynności bieżącej i do czego on służy?

Zarządzanie przedsiębiorstwem wiąże się z koniecznością sprawowania kontroli nad wieloma aspektami działania firmy. Do najważniejszych cech każdej firmy zalicza się płynność finansową, która określa zdolność do spłacenia zobowiązań finansowych w danym momencie.

Analiza wskaźnikowa pozwala określić bieżącą wypłacalność przedsiębiorstwa, biorąc pod uwagę każdy rodzaj aktywów i funduszy. Wyróżnia się kilka typów wskaźników płynności finansowej. Jednak wśród nich największą popularnością cieszy się tak zwany „current ratio”.

Jakie są rodzaje wskaźników płynności finansowej?

Analiza statystyczna oparta jest na wskaźnikach, które dzielą się na dwa podstawowe typy. Dynamiczna płynność finansowa jest zależna od obrotu uzyskanego w danym okresie rozliczeniowym, a więc od środków wykorzystywanych na co dzień w danym przedsiębiorstwie. Wyliczenia statystyczne oparte na analizie dynamicznej są łatwe do wykonania. Jednak w niektórych sytuacjach mogą dawać mylne wyobrażenie o płynności finansowej danego przedsiębiorstwa.

Z tego powodu stosuje się wiarygodniejszą metodę określania wskaźników tego typu – jest nim podejście statyczne. Płynność finansowa jest wówczas określana na podstawie wartości wszystkich posiadanych aktywów i aktualnego bilansu. Pozwala to uzyskać bardziej realny wskaźnik wypłacalności danego przedsiębiorstwa. Analizowane są bowiem nie tylko środki będące w obrocie, ale także „zamrożone” w aktywach fundusze.

Wskaźniki w analizie statystycznej

Wyróżnia się dodatkowo trzy typy wskaźników w analizie statycznej. Zalicza się do nich płynność natychmiastową, płynność szybką („quick ratio”) oraz płynność bieżącą („current ratio”).

Wskaźnik płynności natychmiastowej określa zdolność do uregulowania konkretnych zobowiązań w danej chwili. Natomiast do obliczania wartości płynności szybkiej nie wykorzystuje się aktywów zamrożonych w postaci towarów i zapasów materiałów. Fundusze te w analizie statystycznej są uważane za trudne do upłynnienia i sprzedaży ze skutkiem natychmiastowym. Wskaźnik płynności bieżącej przedstawia najbardziej ogólny obraz wypłacalności danego przedsiębiorstwa. Jego wartość jest jednak bardzo często skutecznym przedstawieniem realnej zdolności firmy do spieniężenia swoich aktywów i pokrycia zobowiązań finansowych.

Czym są wskaźniki płynności bieżącej?

Wskaźnikami płynności bieżącej nazywa się zestawione ze sobą wartości posiadanych aktywów każdego typu oraz krótkoterminowych zobowiązań danej firmy. Im wyższa wartość tego wskaźnika, tym większy jest poziom wypłacalności danego podmiotu.

Przyjmuje się, że oznaką dobrze funkcjonującego przedsiębiorstwa jest wskaźnik bieżący o wartości przynajmniej 1,5. W obliczaniu płynności bieżącej uwzględnia się każdy rodzaj i formę aktywów. Również wytworzone, lecz niesprzedane towary oraz zapasy konkretnych materiałów.

W jaki sposób oblicza się wskaźniki płynności bieżącej?

Do określenia wartości płynności bieżącej niezbędne jest posiadanie informacji na temat zsumowanej wartości aktywów obrotowych oraz krótkoterminowych zobowiązań bieżących.

W aktywa obrotowe wlicza się wartość posiadanego towaru, gotowych produktów, inwestycji, rozliczeń krótkoterminowych oraz obligacji. Są to zatem wszystkie aktywa, które decydują o wypłacalności finansowej danego przedsiębiorstwa. Zobowiązaniami finansowymi są natomiast rachunki, niezapłacone faktury, dłużne papiery wartościowe, pożyczki oraz odsetki.

Porównanie tych dwóch wartości ze sobą jest możliwe dzięki podzieleniu ogólnej wartości aktywów obrotowych przez zobowiązania finansowe. Otrzymany wynik powinien znajdować się w przedziale od 1,5 do 2. Niższy współczynnik bieżący świadczy o problemach w funkcjonowaniu podmiotu, które należy jak najszybciej rozwiązać.

O czym świadczy niska wartość tego wskaźnika?

Current ratio sprawnie funkcjonujących przedsiębiorstw wynosi najczęściej powyżej 2. Za bezpieczny punkt graniczny uznaje się współczynnik równy 1,5. Jest to wówczas informacja, że firma znajduje się w dolnej granicy wypłacalności finansowej i warto rozważyć podjęcie kroków, które poprawią taki stan rzeczy.

Niska wartość wskaźnika wypłacalności bieżącej (na przykład poniżej 1,0) oznacza możliwość pojawienia się problemów w regulacji bieżących zobowiązań. Świadczy to o tym, że dany podmiot posiada majątek o wartości zbyt niskiej, w porównaniu do wartości rachunków, niezapłaconych faktur i zobowiązań innego rodzaju.

Co wtedy?

W takich sytuacjach prawdopodobieństwo bankructwa jest zwiększone. Warto jednak pamiętać, że żaden wskaźnik finansowy nie odzwierciedla w pełni stanu aktualnego przedsiębiorstwa. Bieżąca płynność finansowa może wykazywać błędnie zaniżone wartości, które w przypadku konkretnego podmiotu nie mają pokrycia w rzeczywistości. Trudno jednak znaleźć skuteczniejszy sposób określania wypłacalności firm.

Spadek poniżej wartości 1,0 powinien być stanem alarmującym, który wymaga podjęcia konkretnych działań i rozwiązań. Zdolność zachowania płynności finansowej jest bowiem najważniejszą cechą dobrze prosperujących przedsiębiorstw.